Een diverse beleving van het christelijk geloof onder één dak – dat blijkt in de Nederlandse Kerk in Duitsland mogelijk te zijn. Hoe?
Eenheid in verscheidenheid
Leden van de Nederlandse Kerk in Duitsland hebben alle mogelijke kerkelijke achtergronden. Ze zijn overwegend protestants, maar ook orthodox-gereformeerden, evangelicalen, rooms-katholieken, remonstranten, doopsgezinden en baptisten hebben de weg naar de Nederlandse Kerk gevonden. En wat meer is: ze voelen zich er stuk voor stuk thuis.
Religieuze lenigheid
Dat vergt – wat je zou kunnen noemen – ‘religieuze lenigheid’ en de bereidheid tot gesprek. Wat noodgedwongen zou kunnen zijn (er zijn nu eenmaal niet zoveel Nederlandsers, dat elk zijn eigen kerkje zou kunnen beginnen), wordt in de praktijk als verrijkend ervaren.
En officieel?
De Nederlandse Kerk is en blijft officieel een ‘buitenlands filiaal’ van de Protestantse Kerk in Nederland. De predikanten van de NKiD zijn belijdend lidmaat van die kerk. In haar kerkorde omschrijft de PKN haar grondslagen als volgt:
- De Protestantse Kerk in Nederland is overeenkomstig haar belijden gestalte van de ene heilige apostolische en katholieke of algemene christelijke Kerk die zich, delend in de aan IsraÎl geschonken verwachting, uitstrekt naar de komst van het Koninkrijk van God.
- Levend uit Gods genade in Jezus Christus vervult de kerk de opdracht van haar Heer om het Woord te horen en te verkondigen.
- Betrokken in Gods toewending tot de wereld, belijdt de kerk in gehoorzaamheid aan de Heilige Schrift als enige bron en norm van de kerkelijke verkondiging en dienst, de drie-enige God, Vader, Zoon en Heilige Geest.
- Het belijden van de kerk geschiedt in gemeenschap met de belijdenis van het voorgeslacht, zoals die is verwoord
• in de Apostolische geloofsbelijdenis, de geloofsbelijdenis van Nicea en de geloofsbelijdenis van Athanasius – waardoor de kerk zich verbonden weet met de algemene christelijke Kerk -,
• in de Onveranderde Augsburgse confessie en de catechismus van Luther – waardoor de kerk zich verbonden weet met de lutherse traditie -,
• in de catechismus van Heidelberg, de catechismus van GenËve en de Nederlandse geloofsbelijdenis met de Dordtse leerregels – waardoor de kerk zich verbonden weet met de gereformeerde traditie. - De kerk erkent de betekenis van de theologische verklaring van Barmen voor het belijden in het heden. De kerk erkent met de Konkordie van Leuenberg dat de lutherse en gereformeerde tradities door een gemeenschappelijk verstaan van het Evangelie bijeenkomen.
- De kerk belijdt telkens opnieuw in haar vieren, spreken en handelen Jezus Christus als Heer en Verlosser van de wereld en roept daarmee op tot vernieuwing van het leven in cultuur, maatschappij en staat. De kerk getuigt voor mensen, machten en overheden van Gods beloften en geboden en zoekt daarbij de samenspraak met andere kerken.
- De kerk is geroepen gestalte te geven aan haar onopgeefbare verbondenheid met het volk IsraÎl. Als Christus-belijdende geloofsgemeenschap zoekt zij het gesprek met IsraÎl inzake het verstaan van de Heilige Schrift, in het bijzonder betreffende de komst van het Koninkrijk van God.
- Gezonden in de wereld en geroepen tot de bediening van de verzoening, getuigt de kerk in verkondiging en dienst aan alle mensen en aan alle volken van het heil in Jezus Christus.
- De kerk is bij haar getuigenis in woord en daad gehouden om zich te bewegen in de weg van haar belijden.
- De kerk en al haar leden zijn geroepen het belijden te toetsen bij het licht van de Heilige Schrift.
- De kerk weert wat haar belijden weerspreekt.
