Hemelvaart en aardrijkskunde

Met ons modern natuurwetenschappelijk wereldbeeld kunnen wij vandaag de dag maar weinig met dergelijke afbeeldingen van hemelvaart beginnen. De astronomie biedt in de waarste zin van het woord helemaal geen ruimte voor boven en beneden, voor een plaats van de hemel. En het was reeds Maarten Luther, die met het oog op hemelvaart heel voorzichtig argumenteerde en liet weten : Wat het precies is, dat Christus ten hemel gevaren is, dat weten wij niet. Het gaat er niet om, dat hij opstijgt, zoals je thuis op een ladder of een trap naar boven gaat. Maar dat is het, dat hij boven alle schepselen en in alle schepselen is. Hemelvaart. Daarbij gaat het om een andere dimensie. Om verhoging in andere categorieën als in natuurwetenschappelijk meetbare. Hemelvaart. Het is een symbolische uitdrukking van Jezus`koningschap.

En toch. Wij mensen hebben beelden nodig, om ons het onvoorstelbare te kunnen voorstellen. Wij beelden uit. In gedachten, in woorden, in voorstellingen. Zo ook het beeld van de omhoogstijgende Jezus. En hoe naief deze voorstelling ook mag lijken, zij kan heel heilzaam tot onze verbeelding spreken. Juist en vooral ook de afdruk van Jezus’ voeten kan het verhaal van zijn Hemelvaart doen aarden. Want hoezeer drukken deze voetstappen uit, waar het bij Hemelvaart ten diepste om gaat. Hemelvaart wijst ons op de voetsporen, die Jezus op deze aarde achtergelaten heeft.

Galileeërs, wat staan jullie naar de hemel te kijken? Op de aarde komt het aan. Op al die plaatsen, waar Jezus zijn voeten gezet heeft. Op de voetsporen, die hij op de aarde achtergelaten heeft. Niet vinden wij Jezus’ sporen, wanneer wij naar boven, in het luchtledige staren. Jezus’ sporen vinden wij in de modder en klei van deze aarde. In het slijk, waaruit hij mensen bevrijd heeft en tot een nieuw leven opgericht. Zijn sporen vinden wij aan de rand van de wegen. Op al de doodlopende wegen van de wereld, waar hij mensen tot een bron van vergeving, vertrouwen en moed geworden is. En in al de verhalen, waarin Jezus over Gods Rijk op aarde verteld heeft, vinden wij zijn sporen.

De voetsporen van Jezus. Gegrafeerd in deze aarde. Hemelvaart bepaalt ons niet bij de hemel, maar bij deze voetsporen op aarde. Jullie zullen van mij getuigen in Jeruzalem, in heel Judea en Samaria, tot aan de uiteinden van de aarde, spreekt Jezus vlak voor zijn Hemelvaart. Jezus stuurt ons op weg. Dat wij in zijn voetsporen de aarde bewandelen.

Vlak voor zijn verhoging spreidt Jezus over zijn leerlingen zegenend zijn handen uit. Hij hief zijn handen op en zegende hen. In zijn eerste hemelvaartsverhaal die zegenende handen. En in beide hemelvaartsverhalen de toegzegging, dat God ons tegemoet zal komen. God komt ons op onze weg in de voetsporen van Jezus tegemoet met zijn nabijheid. Met zijn Geest. Dat wordt ons toegezegd. Door Jezus zelf. Ik zal ervoor zorgen dat de belofte van mijn Vader aan jullie wordt ingelost. Blijf in de stad tot jullie met kracht uit de hemel zijn bekleed. Na hemelvaart zijn wij, zoals de theloog en dichter Hans Bouma zo mooi uitdrukt, niet aan ons lot, maar aan Gods Geest overgelaten.

Laat ons dan met elkaar op weg gaan. Juist ook in deze tijd van en na Corona wacht de wereld op mensen, die de olijfberg afdalen, de heuvels naar beneden gaan, het vlakke land betreden en neerdalen tot in de diepe dalen van deze aarde. Juist ook in deze tijd wachten mensen erop, dat de hemel over de aarde opgaat. Laat ons vol enthousiasme in de voetsporen van Jezus treden. Want zijn Zegen hebben wij. En zijn Geest krijgen wij.

Amen.